۱.۱ حذف عوامل تحریک سلول ملانوسیت
۱.۱.۱ عواملی که باعث تحریک سلول ملانوسیت می شوند:
- قرار گرفتن در معرض نور خورشید
- آنزیم پلاسمین
- هورمون ها
- سن
- آسیب های پوستی و التهاب
- بیماری و دارو
برای توقف این مرحله باید از ضدآفتاب استفاده کرد تا uvr باعث تحریک ملانین سازی نشود.
۱.۱.۲ تحریک سلول ملانوسیت: قرارگیری در معرض نور خورشید
نور خورشید عامل اصلی تحریک سلول ملانوسیت است که پوست را تحریک می کند تا ملانین بیشتری تولید کند و در نتیجه پوست برنزه می شود.
یادآوری خطرات و خطرات قرار گرفتن در معرض آفتاب محافظت نشده بسیار مهم است.
در واقع نور خورشید باعث تولید هورمون MSH در غده هیپوفیز می شود.
از طریق جریان خون این هورمون منتقل می شود ،روی رسپتور می نشیند و باعث تحریک سلول ملانوسیت می شود تا ملانین بیشتری تولید کند.
۱.۱.۳
تحریک سلول ملانوسیت: التهاب
التهاب پوست ممکن است به عنوان نتیجه عوامل مختلفی ایجاد شود. برخی از عوامل ممکن که به ایجاد التهاب پوست منجر می‌شوند عبارتند از:
- تعریق بیش از حد: تعریق بیش از حد ممکن است به التهاب پوست منجر شود، به ویژه اگر تعریق با باکتری‌ها و میکروب‌ها در مختلف نقاط پوست ترکیب شود.
- آسیب‌های فیزیکی: زخم، بریدگی، سوختگی و خوردگی پوست ممکن است به عنوان نقاط اولیه برای ایجاد التهاب عمل کنند.
- تماس با مواد تحریک‌کننده: مواد شیمیایی مانند داروها، مواد شوینده، عطرها، صابون‌ها، گلاب و … ممکن است باعث التهاب پوست شوند.
- عفونت‌ها: عفونت‌های پوستی نظیر عفونت با باکتری‌ها، قارچ‌ها، ویروس‌ها و پارازیت‌ها می‌توانند به التهاب پوست منجر شوند.
- آلرژی‌ها: واکنش‌های آلرژیک به مواد خاص مانند مواد غذایی، داروها، گرده گلها، زنبورناشی، و … می‌توانند به عنوان یک نوع التهاب پوستی ظاهر شوند.
- تابش نور UV: تعریض به نور مستقیم خورشید ممکن است به عنوان سوزاندن پوست و ایجاد التهاب ناشی از تابش نور UV منجر شود.
- استرس: استرس ممکن است به عنوان یک عامل زمینه‌ای در ایجاد التهاب پوستی نقش داشته باشد.
- اسیدتراپی نادرست
- میکرونیدلینگ نادرست
تشخیص و درمان درست علت التهاب پوست بسیار مهم است و بستگی به نوع و شدت التهاب و عوامل موجود دارد.
در موارد خاصی، نیاز به مشورت با یک متخصص پوست (درماتولوژیست) دارید تا عامل اصلی و درمان مناسب را تعیین کند.
هایپرپیگمانتاسیون پس از التهاب (PIH) یک پاسخ التهابی است که در لایه های پوست رخ می دهد. این التهاب باعث تحریک سلول ملانوسیت می شود.
التهاب عمدتا زمانی رخ می دهد که پوست هر نوع آسیب یا تحریکی را تحمل کرده باشد.
بسته به درجه التهاب و اختلال در اتصال پوستی-اپیدرمی (DEJ)، ملانوسیت ها یا در عمق (در درم) یا بالا (در اپیدرم) قرار می گیرند.
ثبات ملانوسیت ها، نوع قومیت و رنگ پوست به شدت واکنش PIH کمک می کند.
هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب (PIH) معمولاً در رنگ پوست تیره‌تر اتفاق می‌افتد.
انواع پوست فیتزپاتریک 4 (مثلاً هندی) تا 6 (مثلاً آفریقایی) به دلیل سطوح بالاتر ملانین در پوست، خطر ابتلا به PIH بسیار بالاتری دارند.
۱.۱.۴ تحریک سلول ملانوسیت: هورمون ها
مهم‌ترین هورمون‌هایی که روی لکه‌های پوستی تأثیر دارند و در تنظیم رنگ پوست نقش دارند عبارتند از:
- هورمون تحریک‌کننده سلول ملانوسیت (MSH): هورمون MSH یکی از مهم‌ترین هورمون‌هایی است که در تنظیم رنگ پوست نقش دارد. این هورمون تحریک‌کننده ملانوسیت را فعال میکند و به تولید ملانین در پوست کمک میکند.
- هورمون ملانوتروپین: (ACTH) این هورمون نیز به تحریک ملانوسیت‌ها و تولید ملانین کمک میکند و معمولاً توسط غده فوق کلیه (غده هیپوفیز) تولید میشود.
- هورمون‌های جنسی: هورمون‌های جنسی نظیر استروژن و پروژسترون در زنان و تستوسترون در مردان ممکن است تأثیراتی بر رنگ پوست داشته باشند.
- هورمون‌های تیروئید: اختلالات در فعالیت غده تیروئید و تغییرات سطوح هورمون‌های تیروئید می‌توانند تأثیراتی بر رنگ پوست داشته باشند.
- هورمون‌های استرس: استرس ممکن است تأثیرات منفی بر پوست داشته باشد و به تغییر رنگ پوست منجر شود. استرس ممکن است با تغییرات در سطوح هورمون‌های استرس مرتبط با مغز مانند کورتیزول همراه باشد.
- هورمون‌های رشد: بعضی از هورمون‌های رشد نیز ممکن است بر تولید ملانین و رنگ پوست تأثیر داشته باشند.
تغییرات در سطوح این هورمون‌ها و نوع فعالیت آنها می‌تواند به عنوان عواملی در ایجاد لکه‌های پوستی (مانند لکه‌های خورشیدی، لکه‌های تیره، لکه‌های طبیعی پوست و …) نقش داشته باشد.
۱.۱.۵ تحریک سلول ملانوسیت: دارو
لکه‌های پوستی به عنوان عوارض جانبی ناشی از مصرف برخی داروها شناخته می‌شوند. این لکه‌ها به عنوان “لکه‌های دارویی” یا “لکه‌های دارویی تحریک‌شده” نیز شناخته می‌شوند.
داروهای مختلف ممکن است به عنوان عوامل ایجادی این لکه‌ها عمل کنند. در زیر تعدادی از دسته‌های داروها که ممکن است باعث ایجاد لکه‌های پوستی شوند آورده شده است:
- داروهای ضد عفونی: برخی داروهای ضد عفونی مانند تتراسایکلین‌ها می‌توانند به عنوان عوامل ایجادی لکه‌های پوستی در دوران درمانی عمل کنند.
- داروهای ضد افسردگی: برخی از داروهای ضد افسردگی، به ویژه دسته داروهای سری سروتونین و نوراپی‌نفرین با مصرف بلند مدت، ممکن است تغییرات رنگی در پوست ایجاد کنند.
- داروهای ضد انعقاد خون: برخی از داروهای ضد انعقاد خون مثل وارفارین ممکن است به عنوان عوامل ایجادی لکه‌های پوستی شناخته شوند.
- داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID): استفاده از داروهای NSAID ممکن است به تحریک ملانین سازی و ایجاد لکه‌های پوستی منجر شود.
- داروهای ضد انعقاد پوستی: برخی داروهای مورد استفاده در درمان بیماری‌های پوستی مانند پمفیگوس و پمفیگوئید ممکن است به عنوان عوامل ایجادی لکه‌های پوستی عمل کنند.
- داروهای ضد قلبی: برخی از داروهای مورد استفاده در درمان مشکلات قلبی ممکن است به تغییر رنگ پوست منجر شوند.
- داروهای ضد انعقاد سیتوتوکسیک: بعضی از داروهای ضد انعقاد سیتوتوکسیک ممکن است به عنوان عوامل ایجادی لکه‌های پوستی عمل کنند.
- داروهای ضد تشنج
- آنتی بیوتیک ها،
- مینوسیکلین
- داروهای ضد مالاریا،
- داروهای شیمی درمانی ،
- قرص های ضد بارداری هورمونی، و
- داروهایی که حساسیت پوست شما را به نور خورشید افزایش می دهند – مانند رتینوئیدها و برخی از داروهای فشار خون
برخی از داروها ممکن است باعث هایپرملانوزیس (غلظت بالای ملانین در یک ناحیه) شوند. در این مثال، پوست تنها در صورت تماس اشعه ماوراء بنفش با ناحیه ای که هیپرملانوزیس دارد، آسیب بیشتری می بیند.
۱.۱.۶ تحریک سلول ملانوسیت: مهارآنزیم تیروزینار
مهارکننده‌های آنزیم لک به داروها یا موادی اشاره دارند که توانایی کاهش تولید و فعالیت آنزیم‌های مهمی که در تولید ملانین (پیگمانت‌های پوستی) نقش دارند. آنزیم‌هایی که در تولید ملانین در پوست نقش دارند، به عنوان آنزیم‌های تیروزیناز شناخته می‌شوند. این آنزیم‌ها نقش مهمی در فرایند تبدیل تیروزین (یک اسید آمینه) به ملانین (پیگمانت‌های پوست) ایفا می‌کنند.این مواد به عنوان عامل‌های اصلی در درمان لکه‌های پوستی ناشی از فرآیند‌های هیپرپیگمانتاسیون (افزایش پیگمانت) مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در واقع این انزیم ها بر فرآیند سنتز ملانین نقش دارند.
چند نمونه از مهارکننده‌های آنزیم لک عبارتند از:
- هیدروکئینون (Hydroquinone): هیدروکوئین یکی از مهارکننده‌های آنزیم تیروزیناز است که در فرآیند تولید ملانین نقش دارد. این ماده معمولاً در کرم‌ها یا ژل‌ها برای درمان لکه‌های پوستی مورد استفاده قرار می‌گیرد.پزشکان معمولا هیدروکینون را بیشتر از 4 ماه تجویز نخواهند کرد.
- رزورسینول: (Resorcinol) به عنوان ماده‌ای مهارکننده تیروزیناز شناخته میشود. این ماده در برخی محصولات درمانی برای کاهش پیگمانتاسیون پوست و درمان لکه‌های پوستی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- کوجیک اسید (Kojic Acid): کیستئین یک مهارکننده آنزیم تیروزیناز است که می‌تواند تولید ملانین را کاهش دهد و به ترمیم لکه‌های پوستی کمک کند.
- آربوتین (Arbutin): آربوتین یک مهارکننده آنزیم تیروزیناز است که در برخی محصولات درمانی برای لکه‌های پوستی استفاده میشود.
- تریتینوئین (Tretinoin): تریتینوئین یک داروی مشتق از ویتامین A است که می‌تواند فرآیند تجدید پوست را تحریک کند و به تخلیه ملانین از سلول‌های ملانوسیت کمک کند.
- آزلائیک اسید (Azelaic Acid): یک مهارکننده آنزیم تیروزیناز که به کاهش تولید ملانین در پوست کمک میکند. و معمولاً در محصولات درمانی برای لکه‌های پوستی استفاده میشود.
- هیدروکسی‌کینون (Hydroxyquinone): هیدروکسی‌کینون یک مهارکننده آنزیم تیروزیناز است و به عنوان یک داروی قدیمی و معتبر برای درمان لکه‌های پوستی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- ترانگزامیک اسید: این ماده معمولاً به عنوان یک عامل روشن‌کننده پوست مورد استفاده قرار می‌گیرد. ترانگزامیک اسید می‌تواند به کاهش فعالیت تیروزیناز، آنزیمی که در تولید ملانین نقش دارد، کمک کرده و از تولید افزایشی ملانین جلوگیری کند.
- ویتامین سی: سنتز ملانین را مهار می کند، بنابراین رنگدانه بیشتر را کاهش می دهد.رادیکال های آزاد را خنثی می کند و به عنوان سد دفاعی پوست عمل میکند.
- ماده‌های اسیدی (مثل اسید گلیکولیک، اسید لاکتیک و اسید سیتریک): این ماده‌ها می‌توانند فرآیند تجدید پوست را تحریک کرده و به کاهش پیگمانتاسیون پوست کمک کنند.
- آلفا هیدروکسی اسیدها (AHA): موادی مانند اسید گلیکولیک و اسید لاکتیک از گروه آلفا هیدروکسی اسیدها به عنوان مهارکننده‌های آنزیم تیروزیناز شناخته می‌شوند و در محصولات درمانی برای لکه‌های پوستی استفاده می‌شوند.
- بتا هیدروکسی اسیدها (BHA): موادی مانند اسید سالیسیلیک از گروه بتا هیدروکسی اسیدها به عنوان مهارکننده‌های آنزیم تیروزیناز شناخته می‌شوند و در محصولات درمانی برای لکه‌های پوستی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
- کوآین انزیم Q10: کوآین (Coenzyme Q10) یک آنتی اکسیدان است که به عنوان مهارکننده آنزیم تیروزیناز و مهارکننده تولید ملانین در پوست شناخته میشود و در برخی محصولات درمانی برای لکه‌های پوستی استفاده میشود.
- عصاره RUMEX OCCIDENTALIS و KOJIC ACID
این ترکیبات از این نظر مشابه هستند که هر دو مهارکننده تیروزیناز هستند. تیروزیناز آنزیمی است که مسئول تولید رنگدانه در پوست است.این مواد به کاهش تولید رنگدانه جدید در پوست کمک می کنند و پوست شما را روشن تر و یکنواخت تر نگه می دارند.
- NONAPEPTIDE-1
یک پپتید بیومیمتیک که تشکیل ملانین را از طریق MSH (هورمون محرک ملانوسیت) و مهار تیروزیناز هدف قرار می دهد.
Nonapeptide-1 محتوای ملانین ملانوسیت ها را 27-43٪ کاهش می دهد. همچنین با هورمون محرک ملانوسیت (MSH) که در دوران بارداری، قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید و در برخی شرایط پزشکی افزایش می‌یابد، تداخل دارد.
- رسوراترول
رسوراترول به محافظت از کراتینوسیت ها در برابر آسیب اکسیداتیو و کنترل التهاب درون آنها کمک می کند. این از تحریک ملانوسیت‌های ما که منجر به ملاسما و رنگدانه‌های نامنظم مرتبط با آن میشود، جلوگیری میکند.
- عصاره برگ ARCTOSTAPHYLOS UVA URSI و آلفا آربوتین
عصاره برگ Arctostaphylos Uva Ursi غنی از مواد مغذی است و حاوی اسید اولئانولیک و اورسولیک است. هر دوی اینها به خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد قارچی و ضد باکتریایی کمک می کنند. آلفا آربوتین از برگ Uva Ursi مشتق شده است و یک پیگمنت جنگنده شناخته شده است.
- اسید آل-اسکوربیک
- سیستئامین
- گلوتاتیونش
- همه مواد اثرات و عوارض جانبی خود را دارند ولی اسید ال آسکوربیک(ویتامین c) و اسید آزالائیک ترجیحا بهتر هستند.هر دو نسبتا بی خطر هستند و حتی برا خانم ها باردار و شیرده مناسب می باشد.
پیشنهاد زنوتی کرم ضدلک ددپیل TRX :
- کرم ضدلک ددپیل TRX:کرم ضد لک مزوکسی به کاهش رنگدانه های زیاد پوست و لک های پوستی با وجود ترکیبات ترانکسامیک اسید خود کمک میکند
این کرمبا وجود ترکیبات ترانکسامیک خود باعث تعادل رنگ پوست و همگن شدن ظاهر پوست میشود.
مواد تشکیل دهنده کرم ضد لک مزوکسی :
-Alpha-Arbutin :
آربیوتین یک ماده ضد لک است که به عنوان مهار کننده تولید ملانین (ماده‌ای که پوست را تیره میکند) عمل میکند.
-Ascobic Acid :
ویتامین سی یک آنتی‌اکسیدان است که به پوست کمک میکند از آسیب‌های ناشی از اکسایش محافظت کند و باعث روشن‌تر شدن پوست میشود
-Niacinamide :
، بهبود بافت پوست و تقویت سد دفاعی پوست کمک میکند.
-Kojic Acid Dipalmitate :
یک ماده ضد لک است که به تولید ملانین پوست مهار میکند
-Sodium Hyaluronate :
به شدت مرطوب‌کننده است و به حفظ رطوبت در پوست کمک میکند.
پیشنهاد زنوتی سرم اکسی آربوتین 2% مزوکسی
این سرم با آربوتین و نیاسینامید موجود در ان به متعادل کردن رنگ پوست و رفع عیوب آن کمک می کند.
این محصول کمک می کند تا پوست سر زنده تر و روشن تر به نظر رسیده و رطوبت خود را حفظ کند.
ویتامین C در تمام فرمولاسیون این محصوا گنجانده شده است.
استفاده از تکنولوژی لیپوزومی ، جذب ویتامین سی را از طریق تقویت فسفولیپیدها که اجزای اصلی سلول انسان هستند، تقویت می کند
که این امر موجب ایجاد ثبات بالاتر در فرمولاسیون شده است.
آربیوتین 2 درصد عملکرد سد دفاعی پوست را تقویت کرده و از دست دادن رطوبت آن را کاهش می دهد.
مواد تشکیل دهنده سرم آربیوتین 2% مزوکسی
آکوا، 3-O-اتیل اسکوربیک اسید، پنتیلن گلیکول، پروپیلن گلیکول، آلفا-آربوتین، گلیسیرین، عصاره برگ آلوئه باربادنسیس، فنوکسی اتانول، فسفاتیدیل کولین
، روی pca، pca سدیم، پانتنول، صمغ زانتان 80 اتیل اکسترولز، پلی سورباته اسید سیتریک، کراس پلیمر هیالورونات سدیم، اتیل هگزی-الگلیسیرین، پروپاندیول
، گلیکوزامین-اگلیکان هیدرولیز شده، آسکوربیل پالمیتات، توکوفرول، هیالورونات سدیم، اسید هیالورونیک هیدرولیز شده، اسید هیالورونیک.
